Tanda-tanda Kenabian
- Pembelahan dada Nabi Muhammad Shalallahu alahi wa aalihi wa shahbihi wasallam yang pertama, dialami oleh Nabi Muhammad ketika beliau masih kanak-kanak dan berada di bawah asuhan Halimah as-Sa’diyyah. Konon ketika itu beliau baru berusia empat tahun. Pembedahan yang kedua teijadi ketika beliau berusia 10 tahun.[1] Pembedahan yang ketiga terjadi pada waktu malaikat Jibril datang membawa wahyu tentang pengangkatan beliau sebagai Nabi.[2] Sedangkan pembedahan yang keempat terjadi pada malam Isra’, yaitu seperti diriwayatkan oleh Bukhari dan Muslim di dalam kitab Shahih-nyamasing-masing.
Perlu diketahui bahwa semua hadis mengenai pembedahan dada beliau dan tentang dikeluarkannya hati beliau untuk disucikan oleh Malaikat, wajib kita terima. Tidak perlu mencoba mencari tahu bagaimana hakikat kejadian itu. Tidak mustahil bagi Allah uht.uk melakukan hal di atas dengan kekuasaan dan kehendak-Nya yang mutlak.
- Stempel kenabian: Di antara tanda-tanda kenabian beliau ialah ‘stempel’ kenabian (khatam an-nubuwwah).Mengenai sifat dan bentuknya, para ulama berbeda pendapat. Pendapat yang paling masyhur di kalangan umat Islam ialah, bahwa bentuk stempel itu berupa benjolan sebesar telur merpati pada punggung bagian atas sebelah kiri. Benjolan yang tampak seperti gumpalan daging itu memancarkan cahaya, mengeluarkan bau harum hingga lebih mempertinggi kewibawaan Nabi Muhammad Shalallahu alahi wa aalihi wa shahbihi wasallam.
- Tanda kenabian beliau yang lain adalah mimpi yang indah. Tiap mimpi yang beliau saksikan selalu disertai munculnya sinar mengkilat bagaikan fajar subuh. Di luar mimpi, beliau sering menyaksikan cahaya dan mendengar suara tertentu yang tidak terdengar oleh orang lain. Selain kejadian-kejadian itu, kadang-kadang beliau menyaksikan batu-batu dan pepohonan mengucapkan salam. Di saat panas terik, ke mana pun beliau pergi selalu dinaungi gumpalan-gumpalan awan.
[1] Menurut hadis yang diriwayatkan oleh Imam Ahmad, Ibnu Hibban dan al-Hakim. Silakan lihat dalam “Syarh az-Zarqam.”
[2] Diriwayatkan oleh Abu Dawud ath-Thayalisi. Demikian di dalam kitab Syarh al-Mawdhib.
Subhanalloh